به گزارش سرویس علمی و فرهنگی خبر گزاری حوزه، تحقيق حاضر براي دستيابي به اهداف زير به نگارش درآمده است: اول، اثبات اصالت و وجود احاديث دوازده امام در دوران نبي گرامي اسلام(ص) و امامان معصوم شيعه(ع) و جعل نشدن آن در دوران بعدي؛ دوم، تبيين نحوه‌ي دلالت اين احاديث بر ولادت و وجود امام دوازدهم؛ سوم، روشن نمودن بي‌پايگي شبهات احمد الكاتب و تحريفات و نسبت‌هاي غير واقعي كه به امامان و دانشمندان شيعه بسته است.
پژوهشگر این اثر براي تحقق اهداف خود، در بخش كليات پس از معرفي احمد الكاتب و كتاب وي، به شبهات وي اشاره مي‌كند و بالاجمال به آنها پاسخ مي‌گويد و در ادامه براي پاسخگويي تفصيلي، شبهه‌ي استدلال نكردن متكلمان شيعه به احاديث دوازده امام و معتقد نبودن نخستين شيعيان به خاتم بودن فرزند امام عسكري(ع)، انديشه‌ي انحصار تعداد امامان را در قرن سوم در بين متكلمان و شيعيان اين قرن برمي‌رسد.
شبهه‌ي آگاه نبودن امامان و شيعيان از فهرست نام امامان در بخش بعد پاسخ داده مي‌شود. نويسنده، ادعاي بدا در امامت سيد محمد و اسماعيل را در ادامه مورد توجه قرار مي‌دهد و بدا را در امامت ممكن ندانسته و دروغي بيش نمي‌داند.
انديشمندان شيعه و فهرست نام امامان، عنوان بخش ديگری است كه اثبات مي‌كند قبل از قرن چهارم نيز احاديث دوازده امام در كتب حديثي شيعي موجود بوده و شيخ صدوق هرگز شكي در تعداد امامان نداشته است. بحث بعدي نويسنده مربوط به شبهه‌ي احمد الكاتب درباره‌ي كتاب سليم بن قيس است. از نظر محقق اثر، اين كتاب خاستگاه اعتقاد انديشوران شيعه به دوازده امام نيست. شبهه‌هاي زيديه و همچنين دلالت احاديث دوازده امام بر وجود امام دوازدهم دو فصل پاياني كتاب را تشكيل مي‌دهد.
